Jak zorganizować trekking z dziećmi?

Jak zorganizować trekking z dziećmi?

Wakacje z dziećmi. Temat znany każdemu, powracający jak bumerang co roku, przemyślany i przeplanowany na wszystkie strony.

Co zrobić jednak kiedy zamiast bułgarskich Złotych Piasków najchętniej spędził(a)byś urlop na trudno dostępnych szlakach w Swanetii? Czy da się połączyć pasję i wakacje w rodzinnym gronie?

Zapytaliśmy o to rodziców, którzy nie wyobrażają sobie spędzić wolnego czasu inaczej niż w aktywny sposób i swoją pasją dzielą się z najbliższymi. W efekcie tej współpracy powstał krótki poradnik, który pomoże Wam zaplanować wymarzony urlop w Gruzji bez podrzucania latorośli na 2 tygodnie do teściowej.

(zdj.1) Wspólny wyjazd w góry to dla nas lekkie oderwanie się od codziennego życia, budowanie więzi partnerskich (w górach współpracujemy, pomagamy sobie, w domu jednak jest to relacja rodzic-dziecko). No i oczywiście trening kondycyjny dla wszystkich!  (fot. arch. Marek Michałkiewicz)

Sprawdź gdzie jedziesz!

Gruzja to nie tylko monumentalne, niedostępne szczyty Wysokiego Kaukazu. Ten kraj, w około 70% pokryty górami spełni oczekiwania każdego piechura. Od zielonych, „beskidzkich” lasów parku Borjomi-Kharagauli, przez Tuszetię, która wygląda jak tysiąc razy większe Bieszczady, aż po alpejską Swanetię, gdzie można podziwiać pięciotysięczniki na wyciągnięcie ręki, każdy w tym małym kraju znajdzie coś dla siebie.

Warto pamiętać, że Gruzja dopiero rozwija swoją ofertę turystyczną. Większość dostępnych map jest poglądowa i nie można na nich polegać, a szlaki oznakowane są bardzo wybiórczo lub wcale.

Gruzja zaadoptowała system znaczenia szlaków stanowiący połączenie najlepszych praktyk systemów: polskiego, szwajcarskiego i francuskiego. Pomimo teoretycznej unifikacji, na terenie kraju funkcjonuje w praktyce co najmniej kilka różnych sposobów oznakowania. Na przykład: bogata sieć szlaków parku Borjomi-Kharagauli to projekt polsko-gruziński i znane polskim turystom znaki – dwa białe paski i kolor pośrodku. Jadąc już natomiast chociażby do Swanetii czy Tuszetii, należy spodziewać się szlaków jedynie częściowo oznakowanych lub nieznakowanych wcale.

Pamiętaj z kim jedziesz!

Dziecko w górach niewątpliwie wymaga wyniesienia umiejętności organizacyjnych na nowy, dotąd nieznany poziom. Pieluchy, karmienie, drzemki – to najmłodsi. Zabawy, legendy, różnorodność – to potrzeby starszych. Wspólne chodzenie po górach wymaga od rodziców bycia idealnymi animatorami czasu wolnego, ciągle w pogotowiu. Dla najmłodszych konieczne jest zaplanowanie postojów, miejsc na zabawę i odpoczynek od nosidła. Idąc ze starszym dzieckiem przygotuj się z historii i kultury mijanych rejonów – na pewno usłyszysz mnóstwo pytań.

(zdj.2) „Planując wycieczkę zwracamy uwagę na to co przy tradycyjnym górskim planowaniu oraz dodatkowo uwzględniamy potrzeby dziecka. Mam tu na myśli przede wszystkim jedzenie, przerwę na odpoczynek od „nosidła”, swobodne wybieganie się, zabawę, a w przypadku maluchów przewijanie pieluch. Bardzo ważne jest posiadanie planu „B”, czyli alternatywy dla głównej trasy, z możliwością skrócenia wędrówki, schronienia się w bezpiecznym miejscu lub szybkiego odwrotu.” (fot. arch. Ania Szloser).

Mierz siły na zamiary (dziecka)

Marek, który ze swoim 5-letnim synem i 2-letnią córką schodzili dużą część górskich szlaków w Polsce i nie tylko, proponuje w górach stosować następujący przelicznik : szacowany czas x2 dla dzieci poniżej 5 lat i szacowany czas x1,5 dla starszych. Realny plan zminimalizuje prawdopodobieństwo szukania drogi po zmroku, z płaczącym dzieckiem na plecach. Martyna, która razem ze swoim mężem i dwoma córkami (14 i 18 lat) była z nami w tym roku na trekkingu Omalo-Szatili radzi, aby na tak długie, kilkudniowe trasy zabierać dzieci od 13 roku życia – „Dziewczyny potrafią same o siebie zadbać i zorganizować się zarówno na szlaku jak i w czasie wolnym”.

Przygotuj plan A, B i ….C.

Deszcz, choroba, głód czy po prostu gorszy dzień potrafią pokrzyżować plany każdemu. Dzieci znane są ze swojego bezpośredniego sposobu wyrażania niezadowolenia. Nie narażaj się więc na 3 godzinny marsz z marudzącą i odmawiającą współpracy latoroślą, okraszone pełnymi dezaprobaty spojrzeniami przechodniów. Weź pod uwagę wszystkie czynniki i sprawdź w jakiś sposób możesz zaktualizować swój plan w razie ich wystąpienia. Alternatywne ścieżki, bary po drodze, dodatkowe atrakcje dla dzieci na szlaku będą Ci pomocą.

Pamiętaj o sprzęcie.

Przed pierwszym, dłuższym wyjazdem w góry idźcie na kilka krótkich wycieczek. Sprawdź jaka metoda noszenia dziecka jest dla najwygodniejsza dla Ciebie i malucha. Starsze dzieci, tak samo jak dorośli, muszą przyzwyczaić się do nowego stroju, zwróć szczególną uwagę na sprawdzenie butów. Zabranie nowych, nieużywanych butów na kilkudniowy trekking to gwarantowane odciski.

(zdj 3) (fot. arch. Marek Michałkiewicz)

Nie zapominaj o sobie!

Ania Szloser z mężem i córką podróżują po całym świecie, schodzili między innymi góry Nowej Zelandii. Jako swoją największą górską wpadkę Ania wspomina pierwszy dłuższy spacer do lasu z miesięczną wtedy Natalią. Wraz z mężem zaplanowali trasę, wzięli pod uwagę każdą ewentualność i potrzeby córki. W trakcie spaceru zorientowali się, że nie zabrali dla siebie nawet wody czy czekolady. Szczęśliwy rodzic to szczęśliwe dziecko, nie zapominaj o tym.

Bierz pod uwagę wysokość.

W Gruzji możesz wejść lub wjechać na 3000 metrowe przełęcze nawet tego nie zauważając. Czy wysokość jest niebezpieczna dla dziecka? Choroba wysokościowa może dotknąć każdego, również najmłodszych. Polski Związek Alpinizmu zaleca, by być bardzo wyczulonym na możliwe objawy choroby wysokościowej. Jeśli zaobserwujesz u swojego dziecka objawy takie jak: ból głowy, nudności, wymioty, zaburzenia snu – zejdź niżej. Objawy choroby wysokościowej są niespecyficzne i mogą być mylone z innymi dolegliwościami, na przykład zatruciem pokarmowym. Jednak, dla bezpieczeństwa wszystkich lepiej dmuchać na zimne. Jeśli Twoje dziecko ma 5 lat lub mniej staraj się unikać noclegów położonych wyżej niż 3000 metrów. Dodatkowo, przy szybkim zdobywaniu lub wytracaniu wysokości rób częste przystanki i podawaj dziecku płyny.

Oficjalne zalecenia dotyczące Dzieci w górach na stronach Polskiego Związku Alpinizmu. Dzieci w górach. Standardy UIAA PZA.

Ostatnie i najważniejsze – upewnij się, że wycieczka będzie dla wszystkich przyjemnością. Konsultuj swoje plany z dziećmi, rozmawiaj i bierz pod uwagę ich pomysły na fajny dzień 🙂

(zdj 4) (fot. arch. Marek Michałkiewicz)

 

Zapraszamy rodziny z dziećmi (13+) na nasze trekkingi w górach Kaukazu.

Autorka: Agnieszka Zielonka

Autorka: Agnieszka Zielonka

Dziennikarka, fotograf i pracownik społeczny, na Kaukazie pracuje dla lokalnych mediów, zajmując się tematami niesprawiedliwości społecznej, mniejszości etnicznych, narodowych oraz terenów konfliktowych (Abchazja, Osetia Południowa, Górski Karabach). Z wykształcenia psycholog. Wolny czas najchętniej spędza w górach, latem jeżdżąc konno i wspinając się, zimą na nartach, poza trasą. Członkini KW Kraków. Mówi płynnie po polsku, angielsku, dogada się po rosyjsku, a po gruzińsku zamówi obiad w restauracji

Więcej w sekcji O NAS.

7 najciekawszych trekkingów w Gruzji dla każdego

7 najciekawszych trekkingów w Gruzji dla każdego

Gruzja leży pomiędzy Morzem Czarnym i Kaspijskim, na granicy między Europą i Azją. Określana mianem „klejnotu Kaukazu” zajmuje południowe rejony tego masywu górskiego o długości 1100 km. Pomimo stosunkowo niewielkich rozmiarów, kraj ten stanowi raj dla wędrowców – i nie ma tu znaczenia, czy wolisz odkrywać odległe średniowieczne osady, czy podejmować się długich wypraw na pustkowiach.

Rozwój turystyki w Gruzji był przez lata utrudniany przez toczące się wojny i utrzymującą się niestabilność regionu, jednakże na szczęście czasy te już się zakończyły i kraj ten prężnie otwiera się na świat. Pomimo to, w internecie wciąż jest bardzo mało informacji trekkingach po Gruzji. Korzystając z okazji prezentujemy więc 7 najlepszych, naszym zdaniem, wielodniowych wędrówek, które znajdują się na liście wielu wspaniałych rzeczy, jakie Gruzja ma w swojej ofercie.

1. Z Mestii do Uszguli (Swanetia)

Wędrówka ta łączy Mestię, centrum regionu Swanetia, z górskim kompleksem wiosek Uszguli. Uszguli jest jedną z najwyżej położonych osad wiejskich na Kaukazie. Jest to najpopularniejszy szlak turystyczny w Gruzji – i nie bez powodu, bo oferuje on wspaniałe zabytki przyrodnicze i historyczne, jest dostępny i niezbyt długi. Kolejną zaletą jest możliwość noclegu w zabytkowych, rustykalnych wioskach, więc w przypadku tej wędrówki nie będziesz potrzebować namiotu. Jeżeli po 4 dniach będziesz dalej czuć niedosyt, z łatwością możesz rozpocząć przygodę i przez kolejne dwa tygodnie odkryć mniej uczęszczane części Swanetii. Zobacz mapę.

Rekomendowane dla: Wędrowców poszukujących możliwie najpiękniejszej scenerii, kontaktu z tubylcami, komfortu, lubiących spotkania z innymi turystami na szlaku.
Dystans: 58 km
Czas przejścia: 4 dni
Wskazówka: Aby zobaczyć jeszcze lepsze widoki, w pierwszym dniu wybierz wyższej położoną trasę przekraczającą masyw Zuruldi, spędzając noc w Tsvirmi (zamiast noclegu w miejscowości Zhabeshi).

Opis trasy: Program trekkingu dzień po dniu Trekking Mestia – Uszguli.

7SensesTravel: Chciałbyś zobaczyć Swanetię?

Dołącz do jednej z naszych swańskich wypraw: Trekking na Lailę i Swanetia,  Trekking w Swanetii, Wyprawa na Lailę i Tetnuldi.

Swanetia

2. Z Szatili do Omalo (Tuszetia)

To wędrówka pomiędzy dwiema wioskami: Omalo w Tuszetii i Szatili w Chewsuretii, historycznymi centrami tych górskich regionów. Interesująca nie tylko ze względu na pomniki przyrody, ale także kilka średniowiecznych wiosek ufortyfikowanych przez kamienne wieże, takich jak Omalo, Dartlo, Girevi, Mutso, Szatili. Pierwsze dwa dni idzie się w niezasiedlonej dolinie, później przechodzi odcinek na pustkowiu, gdzie można spotkać sporadycznie tylko pasterzy, innych wędrowców lub straż graniczną. Punktem kulminacyjnym tej wyprawy jest wysoka na 3413 m n.p.m. przełęcz Atsunta. Zobacz mapę.

Rekomendowane dla: Tych, którzy chcą doświadczyć kultury ludzi z gór, a także obozować na pustkowiu.
Dystans: 70 km
Czas przejścia: 5 dni
Wskazówka: Będzie Cię kusić rozbicie obozowiska na grzbiecie przełęczy Atsunta ze względu na przepiękne widoki, jednak postaraj się znaleźć położone niżej, bezpieczniejsze miejsce. Burze na Kaukazie bywają niebezpieczne.

Opis trasy: Trasę trekkingu można pokonać w obu kierunkach – my zdecydowanie polecamy kierunek z Omalo do Szatili. Program trekkingu dzień po dniu możecie sprawdzić na Trekking Omalo – Szatili. 

7SensesTravel: Wybierz się z nami na Trekking przez Tuszetię i Chewsuretię i dalej, mamy kilka ciekawych rozszerzeń tego trekkingu do wyboru!  

3. Wędrówka przez przełęcz Chaukhi (Chewsuretia), dla ambitniejszych połączona ze wspinaczką na szczyt!

Popularny szlak łączący osadę Juta w regionie Kazbegi z wioską Roszka w regionie Chewsuretia. Bardzo interesujący ze względu na imponujący masyw Chaukhi z siedmioma ostrymi szczytami oraz konieczność wejścia na 3338-metrową przełęcz Chaukhi. Po drugiej stronie przełęczy znajdują się jeziora Abudelauri – trzy piękne wysokogórskie jeziora o różnych kolorach (zielonym, niebieskim i białym). Dla tych, którzy chcą się wybrać jedynie na jednodniową wycieczkę polecamy wczesnoporanny start z wioski Juta i dojście do jezior Abudelauri i z powrotem. Urozmaiceniem w takim wypadku może być przejście z Juty do jezior w jedną stronę przez przełęcz Chaukhi a powrót przez niższą ale równie widokową przełęcz Sadzele. Takie przejście zajmie Wam zdecydowanie cały dzień – w zależności od tempa i warunków pogodowych zarezerwujcie sobie około 8 godzin.

Uwaga – przy słabych prognozach nie idźcie przez przełęcz Chaukhi tylko wybierzcie raczej Sadzele – Chaukhi jest zbyt eksponowana i tym samym niebezpieczna przy nagłych załamaniach pogody.

Jeżeli masz więcej czasu, możesz skierować się na północ i odwiedzić dolinę Arkhoti. Szczególnie warte zwiedzenia są wyższe partie tej doliny – można się tu spodziewać cudownych wąwozów, wodospadów oraz kompletnej samotności. Następnego dnia możesz przejść przez Arkhoti i wrócić do Juty. Zobacz mapę.

Rekomendowany dla: Osób, które widziały już Kazbegi i najznamienitsze widoki Gruzji i szukają kolejnych wspaniałych scenerii w pobliżu.
Dystans: 21 km (w jedną stronę) albo 52 km (w dwie strony, z powrotem przez Arkhoti)
Czas przejścia: 2 dni (w jedną stronę) albo 4 dni (w dwie strony, z powrotem przez Arkhoti).

Uwaga: przejście przez przełęcz Sadzele oznacza konieczność zarejestrowania się w posterunku służb granicznych i uzyskania przepustki.

7SensesTravel: Zainteresowała Cię ta trasa? Mamy kilka trekkingów w tych okolicach:
Magiczna jesienna Chewsuretia
Trekking z wizytą u gruzińskich górali

Trekking w Dolinie Truso i nad jezioro Kelicadi

Chaukhi

4. Wędrówka przez Lagodeski Park Narodowy

Kaukaz jest domem dla wielu gatunków zwierząt, lecz czasem jego doliny sprawiają wrażenie opuszczonych oraz pozbawionych życia. Jest to spowodowane instynktem myśliwskim (albo, mówiąc bardziej dosadnie, kłusownictwem) miejscowej ludności. Jeżeli dzika przyroda jest tym, czego szukasz, powinieneś udać się do Parku Narodowego Lagodechii, najstarszego rezerwatu przyrody w Gruzji. Został on założony przez Polaka, Ludwika Młokosiewicza, w 1912 roku.

Park oferuje kilka szlaków turystycznych; najbardziej interesujący z nich prowadzi do jeziora Czarnych Skał. Przekroczysz zachowane do dziś pierwotne ponad 100-letnie lasy. Z pewnością spotkasz również wielu przedstawicieli lokalnej fauny, jak kozice, jelenie czy cietrzewia kaukaskiego. Po wspięciu się ponad linię drzew ujrzysz cudowne górskie widoki. Szlak kończy się niedaleko jeziora Czarnych Skał na wysokości 2800 metrów n.p.m. Zobacz mapę.

Rekomendowane dla: Wędrowców poszukującym nie tylko pomników przyrody, ale także dzikiej przyrody.
Dystans: 40 km (w dwie strony)
Czas przejścia: 3 dni

Opis trasy: Program trekkingu rozpisany dzień po dniu znajdziesz w opisie naszej dwutygodniowej wyprawy Wyprawa na najwyższy szczyt Azerbejdżanu i trekking w Gruzji.

7SensesTravel: Zainteresowała Cię ta propozycja? Napisz do nas!

Jezioro_Czarnych_Skal

5. Wędrówka przez Dolinę Truso i Jezioro Kelicadi na płaskowyż Keli (okolice Kazbegi i Gudauri)

Ten szlak, zaczynający się w malowniczej dolinie Truso, odkrywa wulkaniczny płaskowyż Keli, który jest jałowym, skalistym kawałkiem terenu, leżącym na zachód od Gruzińskiej Drogi Wojennej. Tylko niewielu ludzi wędrowało kiedykolwiek w tym rejonie, jako że obszar ten znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie terytorium Osetii Południowej i aby go zwiedzić, potrzebne jest pozwolenie od gruzińskich służb granicznych. Najwyższym punktem wycieczki jest jezioro polodowcowe Kelitsadi (3062 m n.p.m.). Jeżeli chciałbyś spędzić więcej czasu w tej okolicy, możesz odwiedzić wąwozy Suatisi i Mna położone w północnej części doliny Truso – oferują one interesujące formacje skalne, wodospady oraz niecodzienne widoki na masyw Kazbegi. Zobacz mapę.

Rekomendowane dla: Wędrowców zaznajomionym z bardziej turystycznymi rejonami Gruzji, szukającym czegoś nowego i imponującego.
Dystans: 37 km
Czas przejścia: 3 dni

Uwaga! Na samo przejście z Doliny Truso do Jeziora Kelicadi nie jest potrzebna przepustka. Przepustki potrzebujecie w Dolinach Suatisi i w Dolnie Mna.

Opis trasy: Program trasy dzień po dniu Trekking Gudauri – Kazbegi.

7SensesTravel: Zainteresowany regionem Kazbegi i Gudauri?
Dołącz do Trekkingu z Gudauri do Kazbegi

Keli

6. Trekking do jeziora Tobavarchkhili (Swanetia)

Jezioro Tobavarchkhili (Srebrne) jest położone w samym sercu gór Egrisi, które oddzielają region Swanetia od nizin. Żeby do niego dotrzeć, potrzebna jest 3-dniowa piesza wędrówka, następnie możesz skierować się na północ do Swanetii. Nie ma tu zabytków kulturowych, takich jak osady lub twierdze, jest to jednak zrekompensowane bardzo zróżnicowanym środowiskiem – można tu znaleźć jeziora polodowcowe, skaliste wąwozy, wodospady, chatki pasterzy i wiele innych. Co więcej, można tu napotkać zaledwie kilku wędrowców, w większości Gruzinów. Zagraniczni turyści, posiadający ograniczony czas na wycieczkę, a jeszcze bardziej ograniczoną zdolność do zapamiętywania szalonych gruzińskich słów, takich jak „Tobavarchkhili”, zazwyczaj koncentrują się na lepiej znanych obszarach i utrzymują ten klejnot Kaukazu w dużej mierze nienaruszony. Zobacz mapę.

Rekomendowane dla: Miłośników przyrody, którzy wolą unikać tłumów.
Dystans: 70 km
Czas przejścia: 5 dni
Wskazówka: Lepiej mieć w zapasie dzień lub dwa, ze względu na deszczową pogodę w tym rejonie. Jeżeli wszystko pójdzie zgodnie z planem, zapasowe dni możesz spędzić, obozując nad jeziorem i robiąc jednodniowe wyprawy – świetnym pomysłem jest odwiedzenie pasterzy w wąwozie Magana i zasmakowanie tradycyjnego posiłku elarji. Dla lepszych widoków możesz także spróbować wspinaczki na rozmaite góry otaczające jezioro.

7 Senses Travel: Trekking niedługo pojawi się w naszej ofercie – sprawdzajcie kalendarz wypraw na 2020 lub piszcie bezpośrednio do nas info@7sensestravel.ge

Jezioro_Tobavarchkhili_Srebrne

7. Trekking w Górach Samsarskich (Mały Kaukaz) czyli wulkany i jeziora

Góry Samsarskie to pasmo będące częścią Małego Kaukazu położonego w południowej części Gruzji – w regionie Samcche-Dżawachetia. I o ile Samcche to okolice uzdrowiska Borjomi, typowo gruzińskie, to już Dżawachetia, na obszarze której położone są Samsary, zamieszkana jest głównie przez Ormian. Krajobrazy również różnią się od tych, jakie spotkacie podczas trekkingów poprzez Wielki Kaukaz.  W Dżawachetii dominują bezkresne przestrzenie usiane stożkami młodych wulkanów i posrebrzone taflami jezior. Nie oczekujcie, że schronicie się w lesie, bo dominują tam głównie piarżyska i łąki. Jeżeli podobało Wam się w okolicach jeziora Kelicadi, to w Samsarach będzie podobnie, choć latem będzie w tych rejonach zdecydowanie cieplej, a zimą temperatury spadają nawet do -30 stopni.

Rekomendowane dla: Poszukiwaczy przestrzeni, nastawionych na widokową trasę, którzy szukają czegoś innego niż do tej pory widzieli w górach Gruzji
Dystans: 45 km
Czas przejścia: 5 dni 

Trasa: Opis trasy dzień po dniu znajdziecie tu Trekking w krainie jezior i wulkanów

7SensesTravel: Zainteresowała Cię ta trasa?
Wybierz się z nami na Trekking w krainie jezior i wulkanów.

Fot. Michał Brezdeń

Część testu powstała dzięki uprzejmości Jozefa Antala prowadzącego Caucasus Trekking Blog, uzupełniony naszymi zdjęciami, poradami i subiektywnym rankingiem 🙂

Autorka: Maja Lindner

Autorka: Maja Lindner

Gruzińska przewodniczka kulturowa i górska – członkini Gruzińskiego Stowarzyszenia Przewodników (SAGA). Rezydentka Gruzji, dzieli swoje życie pomiędzy Tbilisi i Gudauri. Przewodniczka beskidzka po zdanych egzaminach wewnętrznych. Z wykształcenia ekonometryk i muzyk w klasie wiolonczeli. Przez ostatnie 7 lat pracowała dla największych międzynarodowych korporacji, jak: Discovery Communications, Fox International Channels, Dentsu Aegis Networks czy w końcu też Telewizji Polskiej. Alpinistka, członkini KW Warszawa oraz Alpenverein. Właścicielka agencji 7 Senses Travel.

Więcej w sekcji O NAS.